Tilkynning

Ég vil taka það fram að Tobías er dauður.

Þar til síðar

Grá hár

Gott kvöld

Ég held að gráu hárunum eigi eftir að fjölga mikið þessa helgina. Það verða maraþonritgerðarskrif og ég er nú þegar orðinn frekar þreyttur á þessu og ákvað að taka mér kvöldmatarhlé.

Ég gleymdi að minnast á það síðast að það er þó einn möguleiki á að ég taki fram skónna þegar ég kem aftur til baka. Eftir miðnætti eitthvert kvöldið lofaði ég Ómari "Mr. Clutch" Helgasyni að ef hann getur troðið þegar ég kem aftur þá skuli ég spila eitt tímabil með honum og gefa honum kassa af bjór....... þannig að ég er ekki að fara að spila aftur.

Ein pæling samt, hversu viðeigandi var það að mitt síðasta verk inn á körfuboltavellinum var að fá villu?? Í tilefni af þessari pælingu þá athugaði ég hvað ég hef fengið margar villur um ævina, og niðurstaðan er 405 eða 2,5 að meðaltali í leik (þarna er úrslita- og bikarkeppni ekki talið með) sem er bara nokkuð gott. Ef ég reikna þetta svo yfir á mínutur þá fékk ég að meðaltali villu á 9 mínutna og 6 sekúndna fresti, þá miðað við tímann sem ég er inn á.

Leikum okkur svo aðeins meira. Tökum frá fyrsta tímabilið mitt, því þá spilaði ég svo lítið. Þá voru villurnar 397 eða 2,7 að meðaltali í leik, og leiktími á milli villna 9 mínutur og 3 sekúndur.

Tökum svo tímabilið 2002-2003, þá náði ég þeim áfanga að vera næst villuhæsti leikmaður deildarinnar. Villurnar urðu 78 eða 3,6 að meðaltali í leik og leiktími á milli villna 7 mínutur og 33 sekúndur. Þess má geta að aðeins einu sinni fór ég útaf með 5 villur.

Loksins hef ég fundið tölfræðiþátt sem ég skara fram úr, enda er drasl eins og stig, framlag og stoðsendingar bara fyrir kellingar með fínhreyfingar.

Þar til síðar

Jæja

Ég heilsa frá Hvanneyri, frekar þreyttur.

Kom bara að norðan í hádeginu. Fór þangað á laugardaginn og nennti ómögulega að fara til baka í gær sökum almenns slappleika. Ástæðan fyrir slappleikanum var sú að ég fór á stórgott ball á Mælifelli þar sem mikið var af góðum mönnum og að sjálfsögðu var klósettsöngur og allt tilheyrandi.

Það vita sjálfsagt flestir ástæðuna fyrir því að ég leyfði mér að fara norður og lyfta glösum.... en á fimmtudaginn síðasta þá duttum við Skallagrímsmenn út úr Íslandsmótinu og erum kominr í sumarfrí. Fyrir mig var þetta sérstaklega merkilegt sökum þess að þetta var nú minn síðasti leikur hérlendis. Næsta haust mun ég fara alla leið austur til Ungverjalands og setjast á skólabekk og vera þar næstu 4 og 1/2 árin og geri nú ekki ráð fyrir því að reima á mig skóna þegar ég kem til baka. Árin urðu því 8 og leikirnir í öllum keppnum tæplega 250 ef ég hef talið rétt. (Þetta skrifaði ég á mánudaginn en varð svo frá að hverfa sökum mikils hausverks og hef ekkert komist í að klára færsluna síðan þá...)

En höldum áfram þar sem frá var horfið:

Ég vildi bara þakka öllum þeim sem mætt hafa á leik með mér kærlega fyrir stuðningin í gegnum árin og sérstaklega þeim sem mætt hafa sökum þess að ég hafi verið í öðru hvoru liðinu ef svo má að orði komast. Sem dæmi má nefna að í síðasta leiknum voru mæðgurnar í Múlakoti að sjálfsögðu mættar, en einnig Litli-Per, Villi Special og Anna Lilja og Per jafn hlédrægur að vanda á leikjum.

ÍR-ingar voru nú seigir að vinna í Toyotahöllinni, en betra er að fagna ekki of snemma, þeir unnu nú líka fyrsta leikinn fyrir 3 árum og töpuðu næstu 3 með 25 stigum eða meira. En annars finnst mér skemmtilegt að nokkur íþróttahús séu farin að heita eftir styrktaraðilum, a.m.k. ef ekkert betra nafn er til en Íþróttahús Keflavíkur. Ég sagði nú við pabba um daginn að Kaupfélagið ætti að styrkja íþróttahúsið á Króknum og skíra það Geirmundarstaði. Er einhver með góða tillögu að nafni á Íþróttahúsið í Borgarnesi, mér dettur ekkert í hug.

Í gær byrjaði ég að gera lokaverkefnið mitt upp tölfræðilega í hinu stórskemmtilega forriti Minitab.... sem er æði. Þetta er svo ótrúlega gaman að ég verð að kveðja ykkur í bili og halda áfram að vinna í þessu.

Þar til síðar